logo
Τρίτη, Οκτώβριος 22, 2024

Διάλεξη: 'με τα βότανα τση γης γιατρεύουνται τα πάθη'. Μια περιήγηση στον κόσμο των κρητικών βοτάνων

Λεπτομέρειες

Η Εταιρεία Κρητικών Σπουδών - Ίδρυμα Καψωμένου διοργανώνει την Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010 και ώρα 7μ.μ. διάλεξη με ομιλητή τον Κώστα Οικονομάκη, γεωπόνο, με θέμα:

"...με τα βότανα τση γης γιατρεύουνται τα πάθη..."

Μια περιήγηση στον κόσμο των κρητικών βοτάνων

και θα συνοδεύεται με προβολή βίντεο και διαφανειών.

Αποσπερίδα Κρητικού Παραμυθιού 'κόκκινη κλωστή δεμένη'

Λεπτομέρειες

Η Εταιρεία Κρητικών Σπουδών - Ίδρυμα Καψωμένου, στα πλαίσια του στόχου της μελέτης, της ανάδειξης και ενίσχυσης της τοπικής πολιτισμικής δημιουργίας, διοργανώνει στις 10 Οκτωβρίου 2010, στις 7μ.μ. στην έδρα της, στον Πύργο Αλικιανού Χανίων, Αποσπερίδα Κρητικού Παραμυθιού με παραδοσιακούς, αυθεντικούς αφηγητές.

Μια σύντομη ιστορία του Αλικιανού

Λεπτομέρειες

Έδρα της Εταιρείας Κρητικών Σπουδών είναι τ’[ο] Αλικιανού ή ο Αλικιανός (ως θηλυκό, “η Αλικιανού” αναφέρεται από τον ιστορικό Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο). Η ιστορική κωμόπολη του Αλικιανού ανήκει στην επαρχία Κυδωνίας του Νομού Χανίων και είναι η έδρα του Δήμου Μουσούρων. Βρίσκεται 12 χλμ. ΝΔ των Χανίων, σε κατάφυτο λεκανοπέδιο, που διασχίζει ο ποταμός Καιρίτης, ο αρχαίος Ιάρδανος.

Το τοπωνύμιο ετυμολογείται  από το ησιόδειο επίθετο “αλικίνος”, που σημαίνει δυνατός, οχυρός, και συσχετίζεται με τη στρατηγική σημασία της θέσης, που ελέγχει την πρόσβαση προς την ορεινή Κυδωνία. Μια άλλη ετυμολογία, εξίσου εύλογη, είναι από το νεότερο ουσιαστικό “χαλικιάς” > Χαλικιανός > Αλικιανός, τόπος γεμάτος χαλίκια, που συσχετίζεται με το γεγονός ότι παλαιότερα σημαντικό τμήμα του κάμπου ήταν άγονος χαλικιάς, από τα χαλίκια που κατέβαζε ο ποταμός Καιρίτης τους χειμερινούς μήνες (σημειώνομε εδώ ότι ανάλογο τοπωνύμιο, σε συνδυασμό με την ύπαρξη “χαλικιά”, οφειλόμενη σε παρακείμενο χείμαρρο, συναντούμε στα ελληνόφωνα χωριά της ορεινής Καλαβρίας, στην Κάτω Ιταλία (το χωριό “Χαλικιανό”).

Πρόγραμμα εκδηλώσεων Οκτωβρίου 2010 - Σεπτεμβρίου 2011

Λεπτομέρειες

Η Εταιρεία Κρητικών Σπουδών – Ίδρυμα Καψωμένου δημοσιοποιεί σήμερα το Πρόγραμμα των Εκδηλώσεων για την περίοδο Οκτωβρίου 2010 – Σεπτεμβρίου 2011, που αποφάσισε την Τρίτη, 5 Οκτωβρίου 2010, η Συνέλευση των μελών, με εισήγηση των ειδικών Επιτροπών δράσης.

Οι εκδηλώσεις που προγραμματίζονται για το μήνα Οκτώβριο είναι οι ακόλουθες:

  • Την Κυριακή, 10 Οκτωβρίου 2010, η Θεατρική Επιτροπή οργανώνει Αποσπερίδα Κρητικού Παραμυθιού με παραδοσιακούς αφηγητές, στο χώρο του Ιδρύματος (πρώην Εκπαιδευτήρια Κυδωνίας), στον Πύργο Αλικιανού.

Η εκδήλωση αρχίζει στις 7 το απόγευμα και είναι ανοιχτή για τα παιδιά και το κοινό.

 

  • Την Τετάρτη, 13 Οκτωβρίου 2010, η Επιτροπή περιβάλλοντος, σε συνεργασία με την Επιτροπή πολιτιστικής δράσης, οργανώνει διάλεξη με τον κ. Κώστα Οικονομάκη, γεωπόνο και ειδικό ερευνητή της κρητικής χλωρίδας, που θα μιλήσει με θέμα:

“...με τα βότανα τση γης γιατρεύουνται τα πάθη”.

Μια περιήγηση στον κόσμο των κρητικών βοτάνων.

Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα συνεδρίων της Εταιρείας, στον Πύργο Αλικιανού, ώρα 7 το απόγευμα, και θα συνοδεύεται με προβολή διαφανειών και  video.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Αστικός και αγροτικός χώρος στο έργο του Κονδυλάκη: Η διαλεκτική των αντιθέτων

Λεπτομέρειες

Από την άποψη της θεματικής του καθώς κι από την άποψη της τυπολογίας των ηρώων, το αφηγηματικό έργο του Κονδυλάκη θα μπορούσε να ταξινομη­θεί σε δυο ευρείες κατηγορίες:

Α. Αφηγήματα του αγροτικού χώρου

Β. Αφηγήματα του αστικού χώρου.

Η πρώτη κατηγορία έχει ως αντικείμενο αναφοράς την κρητική ύπαιθρο, την παραδοσιακή αγροτοκτηνοτροφική κοινωνία, τα ήθη και τον πολιτισμό της.

Η δεύτερη κατηγορία έχει ως αντικείμενο αναφοράς το αστικό περιβάλ­λον, τον άνθρωπο της πόλης και τα προβλήματά του.

Στην πρώτη, κατατάσσονται τα αφηγήματα: «Ο Πατούχας», «Η καμπάνα», «Ο Γενή-Μανώλης», «Ο Βρυκόλακας», «Πώς ερώμιεψε το χωριό», «Σκούρα», «Ο γέρος», «Ο κερκέζος», «Ο καλικάντζαρος», «Η πρώτη αγάπη» κ. ά.

Στη δεύτερη ανήκουν: «Ο μαύρος γάτος», «Ένας πειρασμός», «Ο σιωπηλός», «Μανία καταδιώξεως», «Ο θείος», «Ο πάροικος μου», «Κάτω ο τύραννος», «Οι Άθλιοι των Αθηνών». Υπάρχουν, βέβαια, και διηγήματα μικτά, στα οποία συνυπάρχουν αστοί και χωρικοί, με αντίστοιχα ήθη και συμπεριφορές. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: «Όταν ήμουν δάσκαλος», «Ο επικήδειος», «Η Κάκια μας».

Πίσω απ' αυτή τη γενική θεματική διαφοροποίηση είναι ευδιάκριτα ορι­σμένα ειδικότερα διακριτικά στοιχεία που αφορούν τον τύπο και την ψυχολο­γία των ηρώων, την εξέλιξη του μύθου καθώς και τις πολιτισμικά σημαίνουσες σχέσεις ανάμεσα στο άτομο και την κοινωνία, στη φύση και τον πολιτισμό. Προβάλλεται έτσι σαν άμεση συνέπεια το συμπέρασμα πως ο περιβάλλων χώρος είναι ο αποφασιστικός παράγοντας που επικαθορίζει ορισμένα χαρακτηριστικά είτε στο επίπεδο της μορφής του αφηγήματος είτε στη θεματική του.

Γεώργιος Δ. Καψωμένος - Ο πρωτοπόρος του Χριστιανικού Σοσιαλισμού

Λεπτομέρειες

Ομιλία στον Αλικιανό Χανίων προς τιμήν του Γεωργίου Καψωμένου, το Καλοκαίρι του 2010, στην εναρκτήρια πανηγυρική συνεδρία της 5ης Αυγούστου. (5-8 Αυγούστου 2010: Συνέδριο Εταιρείας Κρητικών Σπουδών – Ιδρύματος Καψωμένου – Αφιέρωμα στην Κύπρο: Οι Τέχνες και τα Γράμματα στην Κύπρο).

 

Τούτος ο όμορφος πνευματικός χώρος, που αρχίζει απόψε επισήμως τη δεύτερη φάση της πνευματικής ακτινοβολίας του*, κι ευχόμαστε φίλε Ερατοσθένη, να είναι η καλύτερη τιμή στην πρώτη του φάση, κυριαρχείται απ’ τη μορφή του Γεωργίου Καψωμένου, ιδρυτή των «Εκπαιδευτηρίων Κυδωνίας», όπου εκατοντάδες παιδιά της ευρύτερης περιοχής έμαθαν καλά γράμματα.  Πριν από λίγα χρόνια βρεθήκαμε με τον Ερατοσθένη σ’ ένα εστιατόριο στους πρόποδες των Λευκών Όρεων.  Δώσαμε παραγγελία, αλλά το τραπέζι γέμισε με διπλάσια και τριπλάσια εδέσματα και καλό κρασί…για καμιά δεκαριά σύντεκνους.  Πριν προλάβουμε να ρωτήσουμε, πλησίασε ο ιδιοκτήτης και ρώτησε τον Ερατοσθένη:

- Μήπως είσαι ο Ερατοσθένης Καψωμένος, ο γιος του Γεωργίου Καψωμένου, που είχε το Γυμνάσιο Αλικιανού;
- Αυτός είμαι, του απάντησε.

Κι εκείνος, δίνοντάς του το χέρι και εμφανώς συγκινημένος, αντί άλλης σύστασης, του είπε μια μαντινάδα:

«Γυμνάσιο Αλικιανού χρυσάφι θα σε ντύσω
κι όσο να στέκουν τα βουνά δεν θα σε λησμονήσω»